10 april 2022
Herken je onderstaande situatie?
Je bent op je werk in een lastige groepsdiscussie verzeild geraakt. De aangevoerde argumenten worden ongenuanceerder, er wordt steeds meer gepraat en steeds minder geluisterd. Emoties beginnen een alsmaar grotere rol te spelen.
Jij hebt meegedaan met het gesprek maar bent op zeker moment afgehaakt. Je ziet dat er op deze manier geen resultaat geboekt zal worden en besluit om in te grijpen.
Zodra je ertussen kunt komen, stel je voor dat iedereen eerst eens even gaat afkoelen!
Er valt een verschrikte stilte.
Die gebruik jij om een paar verhelderende maar scherpe op- en aanmerkingen te maken. Waarop iemand je verwijt dat je een te kille analytische blik hebt, gevolgd door de opmerking dat je eens wat minder moet denken en wat meer moet (mee)voelen. Dat je – zoals altijd – veel teveel in je hoofd zit.
Hoe deze situatie verder afloopt, zal per groep en per onderwerp verschillen. Maar jij voelt je niet bepaald begrepen, laat staan gewaardeerd. En je blijft mogelijk zitten met de vraag of dat verwijt terecht was. Moet je inderdaad minder denken en meer voelen?
Mijn antwoord op die vraag? Nee!
Dat is geen ontkenning van de toegevoegde waarde van gevoel. Als je de gewoonte ontwikkeld hebt om je gevoel te veronachtzamen, valt er wel degelijk een wereld te winnen.
Maar de suggestie dat minder denken en meer voelen daarvoor de aangewezen route zou zijn berust naar mijn idee op een misverstand, waar veel slimme intuïtieve denkers vroeg of laat mee te maken krijgen. Alsof een gevoel meer waard zou zijn dan een gedachte…
Daarmee worden twee dingen ontkend.
Ten eerste het feit dat zowel een gevoel als een gedachte er gewoon ‘zijn’, als gevolg van fysiologische functies in je lichaam. Kwestie van zenuwcellen, endocriene klieren, neurotransmitters, hormonen. Dus wat is eigenlijk het verschil? Wat weer niet wil zeggen dat je er – onder andere door de manier waarop je ze aandacht geeft – geen invloed op hebt.
Ten tweede ziet het statement over minder denken en meer voelen over het hoofd dat deze activiteiten niet los van elkaar gezien kunnen worden. Een bewust opgeroepen gedachte kan een sterk gevoel initiëren. Probeer maar eens de fantasie uit dat er een vogelspin uit die tros bananen op je fruitschaal kruipt.
Omgekeerd beïnvloedt de kleur van je gevoel de inhoud van je gedachten. Zoals je bijvoorbeeld al snel zult merken als je probeert een serie optimistische gedachten te formuleren als je net de zoveelste enorme ruzie met je puberdochter achter de rug hebt en zij in het donker kwaad de deur uitgelopen is zonder dat jij enig idee hebt waar ze heengegaan is.
Wat mij betreft geldt voor diegenen met een sterk ontwikkeld vermogen tot mentale exercities en minder vaardigheden op gevoelsniveau geen minder-versus-meer-advies.
Wat dan wel?
Heel eenvoudig: Je hoeft alleen maar de bedrading tussen denken en voelen te verstevigen. Dus niet iets afleren, namelijk het denken. Maar iets erbij leren, namelijk meer verbinding maken tussen denken en voelen.
Klinkt dit makkelijker dan het is? Dat klopt. Het is soms helemaal niet makkelijk. En het valt te leren. Ook of misschien wel juist voor de slimme intuïtieve denker!
Komt deze dynamiek je bekend voor en lijkt het je wat om in samenspraak met gelijkgestemden jezelf verder te ontwikkelen op dit terrein?
Kijk dan eens naar HB-training The Next Step.
Als je meer wilt weten, kun je ook contact opnemen met Marga Spaanjaars (marga@hb-trainingen.nl / 06-51642662) of met Arja Roozemond (arja@rvdg-inspiratie.nl / 06-14724344)